Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΔΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ

Χαμηλούς τόνους θέλησε να κρατήσει ο «Μεγαλέξανδρος» του Ελληνικού ποδοσφαίρου, Γιώργος Κούδας, όσον αφορά στην πρόκριση του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού. Μιλώντας στην ΕΡΑ Σπορ, ο βετεράνος άσος του ΠΑΟΚ αναφέρθηκε γενικότερα στη φετινή ομάδα του Δικέφαλου, τον Ζαγοράκη και τους Άραβες.

Γράφει ο: Εξτρεμ

Για τη φάση του γκολ του ΠΑΟΚ: «Ήταν μεγάλη η πάσα, έγινε εκπληκτικό κοντρόλ, το τάιμινγκ σε αυτές τις πάσες μετράει, ο παίκτης πρέπει να προσέξει πότε θα φύγει, να μη βγει οφσάιντ κ.λπ. Η αργοπορία του Νικοπολίδη να βγει οφείλεται στο ότι περίμενε κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν λάθος του Νικοπολίδη, ήταν απλά η ενέργεια του επιθετικού, του Βιεϊρίνια, που είναι μεγάλο ταλέντο και δείχνει στοιχεία μεγάλου παίκτη».

Για το αν ο ΠΑΟΚ είναι πλέον το φαβορί: «Δεν είναι φαβορί ο ΠΑΟΚ. Στη δική μου λογική τουλάχιστον. Όταν είναι αντίπαλοι δύο μεγάλες ομάδες, ένα εκτός έδρας αποτέλεσμα θετικό δεν εξασφαλίζει 100% την πρόκριση. Μην ξεχνάμε πως ο ΠΑΟΚ υπάρχει και ο κίνδυνος να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό σε άδεια Τούμπα, λόγω τιμωρίας. Ο ΠΑΟΚ δεν άλλαξε τακτική μετά το 1-0, γιατί αυτή είναι η τακτική του ΠΑΟΚ. Αυτό είναι το παιχνίδι του. Έγινε ένα λάθος το καλοκαίρι με την επιλογή του Μπερέτα. Στη συνέχεια όμως τόσο ο Δερμιτζάκης που μην ξεχνάμε ότι ήταν ο βασικός προπονητής, αλλά και ο Χάβος που ήταν ο βοηθός του, έβαλαν την ομάδα στο σωστό δρόμο, ακολουθώντας τα χνάρια του Σάντος».

Για το το στιλ παιχνιδιού της ομάδας: «Συμφωνώ. Πρέπει να προστεθούν στοιχεία στο ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ. Πρέπει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Έχει κατακτήσει ήδη τα προηγούμενα, έχει μια δεμένη ομάδα πίσω, χρειάζεται και παίκτες γρήγορους στη μεσαία γραμμή για να κάνουν παιχνίδι. Είναι βέβαια και θέμα μπάτζετ. Δεν θα κάνω εγώ τον προπονητή, αλλά η μεσαία γραμμή πρέπει να έχει και γρήγορους παίκτες που να βγαίνουν και να στηρίζουν τους επιθετικούς. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο δεν κάνει ο Σαλπιγγίδης το παιχνίδι. Το κάνουν και οι μέσοι. Όταν αποκτήσει πιο γρήγορους παίκτες στη μεσαία γραμμή ο ΠΑΟΚ, τότε θα καταφέρει να παρουσιάσει κάτι περισσότερο».

Για τη δική του εποχή και τα ματς με τον Ολυμπιακό:

«Θυμάμαι το 1974-75 που πήραμε το πρωτάθλημα. Μας είχε πατήσει ο Ολυμπιακός στο πρώτο εικοσάλεπτο, όμως στο 40' κάνω μια πάσα στον Τερζανίδη που γίνεται γκολ, βάζω άλλα δύο εγώ και ένα ο Γκουερίνο και κερδίσαμε 0-4».

Για τους Έλληνες προπονητές: «Έχουμε εξαιρετικά παιδιά προπονητές, αλλά δεν τους δίνουμε την πίστωση χρόνου που χρειάζονται. Τι καλύτερο ποδόσφαιρο παίζει σήμερα ο Παναθηναϊκός απ’ ό,τι έπαιζε με τον Νιόπλια; Πολλές φορές δίνουμε σε ξένο τεχνικό περισσότερο χρόνο και τους δικούς μας τους αφορίζουμε αμέσως. Η νέα γενιά Ελλήνων προπονητών είναι πολύ καλή και αν παρακολουθήσουν επιμορφωτικά σεμινάρια στο εξωτερικό, τότε θα γίνουν πολύ καλοί. Ο Έλληνας θα δει και έναν 17χρονο ποδοσφαιριστή από τις μικρές ομάδες και θα τον αναδείξει. Δεν διαφωνώ ότι και οι ξένοι αναδεικνύουν ταλέντα, αλλά το θέμα είναι να βλέπουμε και τι γίνεται στο σπίτι μας».

Για την παρουσία του Μάκη Χάβου στον πάγκο: «Με τον Χάβο ο ΠΑΟΚ είναι καλυμμένος στη θέση του προπονητή και αυτό το δείχνουν τα αποτελέσματα. Το παιδί το παλεύει με το υλικό που έχει και φέρνει αποτελέσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη».

Για τους Άραβες: «Κάποιες διαδικασίες με τους Άραβες δεν μου εμπνέουν εμπιστοσύνη, ειδικά όταν γίνονται τέτοιες παλινδρομήσεις».

 Για τον Θοδωρή Ζαγοράκη: «Ο κόσμος δυσφορεί με τον Ζαγοράκη, προσωπικά όμως πιστεύω ότι το πάει καλά το καράβι».

 Για την ιστορία της μετακόμισής του στον Ολυμπιακό: «Έχουν περάσει τόσα χρόνια κι όμως ακόμα με πληγώνει αυτή η ιστορία. Ήταν επιλογή του πατέρα μου μετά από αθέτηση υπόσχεσης (θα τον βοηθούσαν οικονομικά από τη διοίκηση του ΠΑΟΚ για να βάλει κάτι ψυγεία σε μια ουζερί που είχε). Ο πατέρας μου ήταν εκρηκτικός άνθρωπος και ιδιόρρρυθμος, με άρπαξε και κατεβήκαμε στην Αθήνα. Έτσι έγινε όλη η ιστορία. Μιλάμε για ένα ποσό 50-100.000 δραχμών, που όμως τότε ήταν σημαντικά χρήματα. Την ένταση, για να λέμε την αλήθεια, την καλλιεργούν κάποιοι συγκεκριμένοι, γιατί τόσο οι άνθρωποι του Ολυμπιακού όσο και του ΠΑΟΚ φέρθηκαν σωστά. Όταν εγώ αποφάσισα πως δεν υπάρχει περίπτωση να παίξω, γύρισα πίσω και συγκρούστηκα με τον πατέρα μου. Κάναμε οκτώ χρόνια να μιλήσουμε. Η ιστορία αυτή κράτησε μόλις δύο χρόνια, από το 1966-68. Όταν γύρισα από το Κύπελλο ΣΙΣΜ στη Βαγδάτη και αφού η χούντα λόγω έντασης  αποφάσισε πως δεν υπήρχε περίπτωση να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, πήρα κι εγώ την απόφαση πως δεν είναι δυνατόν να μείνω ανενεργός σαν ποδοσφαιριστής. Κάποιος άλλος εκείνη σε ανάλογη περίπτωση μπορεί και να είχε σταματήσει το ποδόσφαιρο».

Για τον χαρακτηρισμό «Μεγαλέξανδρος»: Aυτή η ερώτηση είναι ερώτηση τρικλοποδιά (γελώντας). Σε ποιον ποδοσφαιριστή με τις τότε συνθήκες, θα του κολλούσαν αυτό το προσωνύμιο και δεν θα του άρεσε! Δεν είναι και μικρός ο τίτλος»!

www.psema.gr - Πηγή: Gazzetta.gr